- işbilən
- sif. Bacarıqlı, təcrübəli, qabiliyyətli, əlindən iş gələn. <Kətxuda> bilirdi ki, İnmirə camaatının şəhərdə yaxşı işbilən, oxumuş adamları vardır. N. N.. <Məcid:> Mənə də bir dənə işbilən arvad lazım idi. . B. T.. <Böyük oğul:> Qonşumuz Kəblə Hüseynqulu da işbilən adamdır. Qant.. // İs. mənasında. <Müəllim:> Nə qədər olsa, işbilənlərin çoxusu: alimlər, incinerlər hamısı şəhərdə yaşayırlar. Ə. H.. Naznaz bu fikirdə idi ki, Qaraşın yaxşı gələcəyi var, ağıllıdır, ağırdır, işbiləndir, sağlam və gəncdir. M. İ..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.